اگر خوب بنگری امام تو همین نزدیکی‌هاست. او تو را می بیند، گاهی نیز از کنارت رد می شود، بی آن که او را بشناسی. کافی است چشم دل را باز کنی تا بتوانی به عیان یوسف زیبای زهرا را بنگری.

او با ماست، از ماست و به خاطر ماست که این همه سال های رنج و فراق را تحمل می کند. بیا و ذره ای با خلوص از او یاد و برای آسانی فرجش دعا کن. 

کسی چه می داند، شاید امشب نوبت توست که مولای سبز پوش را ببینی. کافی است همت کنی و چشم دلت را باز کنی، آن گاه خود را در خیمه او خواهی یافت.

او همین نزدیکی است، لای شب بوهای خوش بوی نیاز، در فراسوی افق، چشم به راه ست.

خواهد آمد ز رهی دور و دراز.

ای مهربان ترین!

کویر وجودم در انتظار باران ظهور توست و برکه کوچک هستی ام به نظاره دریای ظهورت. جان خسته ام را تنها تو و یاد تو به دیار قرار می رساند. 

ای آفتاب پنهان! 

نوحه نوح (ع) از غم فراق تو بود و کشتی او با دعای تو به ساحل سلامت رسید، تو رهاننده ابراهیم (ع) از آتش نمرودیان و شکافنده رود نیل بر موسی (ع) و رساننده او به ساحل سلامت بودی. 

این نام تو بود که مناجات شبانه یونس (ع) را در تاریکی دریا به نور اجابت منور ساخت، تو زمزمه کودکانه یوسف (ع) در دل چاه بودی و بوی پیراهن یوسف تنها ذره ای از عطر وجود نازنین توست.

تو همان دم مسیحایی! تو روح عیسایی! ای تو جان عالم!

زمین از تو جان می گیرد و سرسبزی خود را باز می یابد، خورشید از تو نور می گیرد، تو مهر حبیب خدایی! تو خلاصه محمد (ص) و علی(ع) هستی و با ظهور تو زحمات انبیا و ائمه (ع) به نتیجه می رسد. 

امروز چشمانم برای آمدنت و برای ارمغان‌های سبز و بهاری ات به انتظار نشسته اند و لحظه ها را به امید دیدن چهره تابناکت یک به یک سپری می کنند. 

به امید روزی که ترنّم باران وجودت و ندای سبز أنا المهدی تو گوش دل هامان را بنوازد و روح پاییزی ما را چون بهار سبز گرداند.